MrRed
wzl-lid
Sinds 5/6/2005
T: 229
R: 13960
|
1/10/2005 -
23:21u
| Quote
|
Als er iemand een leuke sage kent van zijn geboorteplaats ofzo, laat mij hem horen 
Soms zitten er wel leuke bij 
|
moonlight
wzl-lid
Sinds 21/5/2004
T:20 -
R:934
|
2/10/2005 -
0:14u
| Quote
|
|
de enige die k ken is die van Fiere Margriet of hoe da die ook noemt... ma die kent iedereen die ooit in Leuven geweest is wel
|
Nxke
wzl-lid
Sinds 12/7/2004
T:1 -
R:31
|
2/10/2005 -
15:28u
| Quote
|
Dymphna was een Ierse koningsdochter die leefde in de 7e eeuw. Volgens de legende vluchtte zij op 15-jarige leeftijd van huis weg uit angst voor haar vader, die na de dood van zijn echtgenote met haar wilde trouwen omdat hij in haar het evenbeeld van haar moeder zag. Dymphna verschool zich in de omgeving van Geel (B), waar zij echter door haar vader werd gevonden en door hem werd onthoofd. Vanwege de waanzinnige woede waarin haar vader was ontstoken, werd zij patrones van de krankzinnigen, waarbij Geel het centrum van haar verering werd.
Daarmee dat Geel nog bekend is als verzorgingsplaats voor de "zotten"
|
moonlight
wzl-lid
Sinds 21/5/2004
T:20 -
R:934
|
2/10/2005 -
15:50u
| Quote
|
Daarmee dat Geel nog bekend is als verzorgingsplaats voor de "zotten"
that explains a lot 
kzal dan ook ma t verhaaltje vertelle zeker...
De legende van Fiere Margrietje
Het verhaal begint met Amandus, een Leuvens burger. Hij beslist, samen met zijn vrouw, hun bezittingen te verkopen en in de abdij van Villers in te treden. In hun huis, de St.-Jorisherberg in de Muntstraat, werkt Margareta, een familielid. Het meisje werkte zeer hard en was bekend om haar voortreffelijk gedrag, vandaar haar bijnaam Fier Margrietje. Op de vooravond van hun intrede kreeg de herberg pelgrims over de vloer die eten en overnachting vragen. Vermits op dat ogenblik geen drank in huis was, stuurt de waard Margareta uit om wijn te halen.
De pelgrims blijken echter een vermomde roversbende te zijn. Margriet is nog maar net de deur uit wanneer de bende Amandus beroofd en hem samen met zijn vrouw en de hele familie vermoord. Wanneer Margriet terugkeert, nemen de moordenaars haar mee buiten de stad waar zij haar (wellicht na een poging tot collectieve verkrachting) doden en in de Dijle werpen.
Haar lichaam zinkt echter niet. Vissen dragen het lichaam zodat het boven water blijft. Tegen de stroom in en omgeven door een wonderbaarlijk licht drijft het lichaam terug richting Leuven. Hendrik, de toenmalige Hertog van Brabant, is getuige van dit wonder. Dankzij de vondst van het lichaam komt de waarheid aan het licht. Voor ze verder kwaad kunnen aanrichten worden de rovers opgespoord en in de gevangenis geworpen.
Naar aanleiding van de legende is er een hele Margaretha-cultus ontstaan. Pelgrims treffen elkaar aan de in een transkapel van de St.-Pieterskerk ingebouwde Margaretha-kapel. Deze kapel is eveneens van buitenaf te bewonderen.
Op de hoek van de Muntstraat en de Tiensestraat staat het door Willy Meysmans gemaakte beeldhouwwerk dat verwijst naar deze legende.
is trouwens één van de "7 wonderen van Leuven"... en populair bij de studenten die het deel voor ze in de Deile werd gesmeten trachten opnieuw uit te beelden 
|
